W minionym 2016 roku mój blog został odwiedzony samodzielnie wyniosła 1 300 000 unikalnych użytkowników, biorąc pod uwagę, że dostałem tylko 6 (sześć!) świeżych materiałów. A całkowita liczba odbiorców projektu (ponowne obliczenie wszystkich subskrybentów i uczestników społeczności) wynosi 250 000 osób. Każdy z artykułów otrzymał ponad 1000 repostów w sieciach społecznościowych (i innych od 10 tysięcy).
Jestem blogerem, pisarzem i organizatorem rekolekcji. Ale mam hobby - „marketing szamański”. Uważnie studiuję, w jaki sposób należy budować projekt autora, analizować przypadki, oglądać narzędzia promocyjne, zarówno płatne, jak i bezpłatne, ale robię wszystko na swój sposób, bardzo często świadomie łamiąc „zasady”.
Gotowy do udostępniania.
Zasady blogowania I Break
1. Post powinien wynosić maksymalnie 2-3 strony. Nikt nie czyta długich tekstów.
Każdy z moich materiałów to 5-7 list słów w jedenastej czcionce. A ja celowo piszę długie teksty.
Kiedy zacząłem projekt, natknąłem się na zdanie jednego z zachodnich autorów internetowych: „Nie obchodzi mnie, kto stoi na krzesłach przede mną”. Te słowa stały się dla mnie motto, ponieważ zdecydowanie nie chciałem pracować na rynku rozrywki.
W dobie myślenia o klipach, w których odnoszący sukcesy kot pobije upodobania, repost i obecność jakiejkolwiek najwyższej jakości i niezbędnego materiału, chcę pracować tylko dla publiczności zdolnej do czytania, rozumienia i rozumowania ze mną. Życzenia szybkich znaczeń, wskazówek dotyczących fast foodów i tych wszystkich szybkich odczytów, kiedy ludzie są bardzo poważni, jak nie czytać książki, ale skanują (co to za książka ?!) - niech znajdą dyskomfort na moich stronach.
Ponadto jest to poważne wyzwanie dla pisarza, które nigdy nie pozwala obniżyć paska - tylko bardzo wytrwały tekst może utrzymać uwagę czytelnika na sześciu stronach.
2. Twoje materiały powinny być regularnie wysyłane. Nie możesz zrobić przerwy dłużej niż dwa tygodnie / miesiąc.
To dobra i poprawna rada, ale trzymam się innego pomysłu: „Każdy mój nowy tekst powinien być lepszy niż poprzedni”. Patrzyłem na Bondarchuka iw pełni podzielałem podobne podejście do kreatywności.
Przerwy w aktualizacji bloga Mam wielki - i kilka miesięcy i sześć miesięcy. Ale to nie przeszkadza, aby każdy nowy artykuł łamał rekordy obecności na stronie i nie przeszkadza publiczności w powrocie do mnie nawet po długich przerwach.
Historia o tym, że zostaniesz zapomniany, jeśli nie będziesz regularnie aktualizować, popadła w zapomnienie w momencie, gdy przepływ informacji przekroczył naszą zdolność do jego strawienia. Przez długi czas żadne aktualizacje nie pokazują tego lub tego, co działa jako ulubione.
3. Tylko jeden temat w jednym poście, inaczej nie przeczytają.
Czy bloger może być pisarzem? Nie tylko nagrać rzeczywistość w mojej historii: „Widzę, co mówię”, ale także dodać opisowe szkice, rozpuścić się w krajobrazach i porozmawiać o kształcie nosa obok biegnącego człowieka, rozmawiając o przygotowaniach do maratonu? Myślę, że powinno. Każdy bloger powinien starać się, aby jego słowo było bardziej wyraziste, bardziej kolorowe, potężniejsze. Naucz się ukrywać znaczenia w obrazach i opuszczać insynuacje, a nie tylko opisywać pomysł, nawet jeśli ma łatwą sylabę. W przyszłości moim zdaniem tylko takie podejście do słowa zapewni blog z uznaniem w morzu podobnych jednodniowych historii.
4. Współpraca z innymi blogerami, witrynami i partnerami.
Uważa się, że promujesz swoją witrynę, musisz być na spotkaniu. Komunikuj się z innymi blogerami (zobacz, wspomniałeś), zaprzyjaźnij się z redaktorami portali i okresowo dostarczaj im cenne treści. Bardzo fajnie - jeśli zauważysz redaktorów słynnego glosa lub wydawców. Ale z jakiegoś powodu ta rada nie uwzględnia faktu, że XXI wiek jest na dziedzińcu. I przez długi czas istnieje alternatywny sposób. Tak, możesz wykonać wszystkie powyższe czynności, ale jeśli nie podoba ci się to tak bardzo jak ja, ale wolisz spędzać czas na pisaniu artykułów na swoim blogu lub rozwijaniu nowego kierunku, możesz skorzystać z drogi sieci społecznościowych, którą wykonuję .
Istnieje ogromna liczba społeczności średniej wielkości i organizacji publicznych, które za całkiem rozsądne pieniądze będą rozmawiać o Tobie i Twojej pracy, ogłaszać nowe materiały, udzielać rekomendacji, umożliwiając wielu nowym czytelnikom zapoznanie się z tym, co robisz.
Taka ścieżka nie tylko pozwala jej istnieć bez spółdzielni, ale także radykalnie rozwinęła paradygmat. Dziś nie chodzę do wydawców, oni sami przychodzą. Nie odmawiają mi - a ja nie, bo nie widzę sensu w tej współpracy - aktualizowanie bloga jest bardziej interesujące i opłacalne pod każdym względem. A doświadczenie z wydawcami, niestety, nie przyniosło niczego w przeszłości. Przychodzą zarówno redaktorzy glosa, jak i niektórzy przedstawiciele portali internetowych. Ale dlaczego bloger potrzebuje tego wszystkiego, gdy ma nieograniczony dostęp do publiczności? Coś się poważnie zmieniło.
5. Usuń wyskakujące okienko, denerwuje wszystkich.
Jeśli to, co robisz komuś, nie potrzebuje okna, uniemożliwi interakcję z tobą. I odwrotnie. Pozwól swojej witrynie mieć wszystko za pomocą igły, fala codziennego szumu informacyjnego spowoduje, że pożądany czytnik będzie daleko od twojego zasobu, jeśli nie będzie go interesować. Okno nie ma z tym nic wspólnego, cała sprawa polega na zawartości, jakości i korzyściach. A usunięcie okna polega na usunięciu połowy dziennych abonentów, na co rozsądny bloger nie może sobie pozwolić.
6. Nie powielaj tych samych treści we wszystkich sieciach społecznościowych, to denerwuje publiczność.
Publiczność od dawna była podzielona. Każda osoba preferuje własny kanał do odbierania informacji, ruch w witrynie rośnie od ogłoszeń we wszystkich sieciach społecznościowych i spada, jeśli nie zostanie to zrobione. Stworzenie unikalnego linera dla każdej sieci to strata czasu, która jest bardziej wydajna, jeśli chodzi o tworzenie nowego materiału, który będzie lepszy niż poprzedni.
7. Idź do Instagram. Nikt nie czyta blogów.
Haha
...
Wszystkie popularne blogi :)
Rozwój własny # Blogowanie # Internet
Co to za książka ?Czy bloger może być pisarzem?
Ale dlaczego bloger potrzebuje tego wszystkiego, gdy ma nieograniczony dostęp do publiczności?